Szkło uranowe swoją nazwę jak i właściwości zawdzięcza zawartością niskoaktywnych związków, takich jak tlenki uranu. Zawartość zwykle nie przekraczała 2-3% lecz XIX wieczne wyroby mogły mieć go nawet 25%!
Szkło uranowe było stosowane dawniej do produkcji przedmiotów codziennego użytku, a to genialnych serwisów do alkoholu, talerzy, cukiernic czy innej zastawy stołowej jak i do kloszy lamp, pucharów, figurek czy uwielbianych i bardzo poszukiwanych przez nas butelek aptecznych.
Szkło uranowe bez dodatkowych barwników zazwyczaj przyjmuje kolor od żółtego do zielonego - wszystko jest zależne od stężenia i stopnia utlenienia jonów uranu. Silne fluoroesencyjne właściwości szkło zyskuje pod promieniami światła ultrafioletowego - są to właściwości wręcz magiczne!
Pierwsze wyroby szklane z tlenkami uranu powstałī najprawdopodobniej przez przypadek. Najstarsze wyroby datuje się na pierwsze stulecie naszej ery - mówimy tu o mozaice zawierającą żółte szkło z 1% zawartością tlenków uranu odnalezione w rzymskiej
posiadłości w 1912 roku na przylądku Posillipo w Zatoce Neapolitańskiej.
Ponad 1700 lat poźniej świadomym odkrywcą szkła stał się Martin Klaproth. Niemiecki chemik najprawdopodobniej wiedząc o barwiących właściwościach rud uranu (owe rudy były składowane na hałdach jako odpad z wydobywania rud srebra w czeskich Rudawach, gdzie po czasie nabierały żywych i rzucających się w oczy barw) dodał do masy szklanej ten związek jako czynnik barwiący. Dzięki temu odpad uznany za niepotrzebny nagle stał się przedmiotem pożądania przemysłu.
Barwione szkło uranem w połowie XIX w. jest obiektem modnym i poszukiwanym. Pierwsza huta wykorzystująca uran do swoich wyrobów leży w czeskiej miejscowości Dolni Polubny - 1847 rok. W ślad za nią każda licząca się huta europejska wykorzystuje barwnik do produkcji swoich szkieł.
My przedstawiamy Państwu kilka naszych okazów, które przez 10 lat naszej pasji udało nam się zdobyć do naszych i Państwa zbiorów.
Comments